Christmas Bloody Christmas

Μια συλλογή διηγημάτων από την... άλλη πλευρά των Χριστουγέννων. Μια έκδοση της ΛΕΦΑΛΟΚ (Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας Καρδίτσας).


Διατίθεται ΔΩΡΕΑΝ σε μορφή e-book (pdf) εδώ:

https://www.lefalok.gr/christmas-bloody-christmas


Το Christmas, Bloody Christmas ρίχνει την ματιά του εκεί που οι περισσότεροι δεν βλέπουν (ή αποφεύγουν να δουν). Ανιχνεύει τα σκοτάδια που κρύβονται πίσω από τα πολύχρωμα λαμπιόνια και τα έντονα φώτα, βουτάει στην σκληρή καθημερινότητα και καταδύεται σε αυτή, εξερευνά τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας και τις ιστορίες τους. Κινείται σαν αερικό, που ταξιδεύει στην άλλη πλευρά, ανάμεσα σε εύθραυστες γωνιές της “πραγματικότητας” που κανείς δεν θα ανακαλύψει ποτέ. Διαισθάνεται το μεταφυσικό, το αλλόκοσμο, το περίεργο, το ασπάζεται και διηγείται αυτά που έχει να πει από τους παράλληλους, μακρινούς κόσμους του…

***

Το διήγημά μου με τίτλο «Η Λαμπρή του Τραγοπόδαρου» κυκλοφορεί στην συλλογή Χριστουγεννιάτικων διηγημάτων της Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας Καρδίτσας, Christmas Bloody Christmas, και θα σας οδηγήσει στις αρχαιότερες και πλέον σκοτεινές Χριστουγεννιάτικες παραδόσεις του τόπου μας.

***


Τα Χριστούγεννα του 1862, στο απομονωμένο και ακόμη τουρκοκρατούμενο χωριό της Παλιάς Καβάλας, σημειώθηκε μια έως και σήμερα ανεξιχνίαστη τραγωδία.
Κατά την διάρκεια του δωδεκαημέρου των εορτών, τα μόλις τέσσερα μικρά παιδιά ελληνικής καταγωγής που αριθμούσε το χωριό εκείνη την εποχή εξαφανίστηκαν δίχως το παραμικρό ίχνος.
Την ημέρα της Λαμπρής, μοναχά ένα επέστρεψε, λουσμένο στο αίμα και με ψυχή αλλιωτεμένη από κάποιο ανομολόγητο κρίμα.
Ποτέ κανείς δεν κατόρθωσε να του πάρει λέξη για τα όσα συνέβησαν σ’ εκείνον και τους φίλους του.
Το 1913, όταν η περιοχή πλέον απελευθερώθηκε από τον Ελληνικό στόλο, το παιδί αυτό, σε προχωρημένη πλέον ηλικία, φαίνεται να μετοίκισε στη γειτονική Θάσο. Εκεί, απεβίωσε ήσυχα, παίρνοντας το μυστικό στον τάφο του.
Αυτά τα Χριστούγεννα έρχεται στο φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά ένα αινιγματικό χειρόγραφο το οποίο ανακαλύφθηκε στο σπίτι όπου ο ορκισμένος στη σιωπή αυτός επιζών άφησε την στερνή του πνοή.  
Άραγε, πρόκειται για μια αληθινή μαρτυρία των γεγονότων του δωδεκαημέρου του 1862, στην Παλιά Καβάλα, ή κάποιο λογοτεχνικό αποκύημα μιας ταραγμένης και νοσηρής φαντασίας;